Vriendschap
maar alles wat ik erover schreef
bleek over liefde te gaan
ik was heel tevreden met:
soms heb ik
de neiging om een foto te maken van
mijn poep en naar je
te whatsappen
omdat ik zeker weet
dat jij dat kan
waarderen
bij nader inzien vond ik dat zo intiem dat ik toch weer op liefde uitkwam
toen heb ik daar maar een gedicht over geschreven
met als titel ‘vriendschap’
Uitgegeven in: Simulacrum (2013)
maar alles wat ik erover schreef
bleek over liefde te gaan
ik was heel tevreden met:
soms heb ik
de neiging om een foto te maken van
mijn poep en naar je
te whatsappen
omdat ik zeker weet
dat jij dat kan
waarderen
bij nader inzien vond ik dat zo intiem dat ik toch weer op liefde uitkwam
toen heb ik daar maar een gedicht over geschreven
met als titel ‘vriendschap’
Uitgegeven in: Simulacrum (2013)
Twintig kilo aan fruit
Ik moet eruit.
Vandaag begin ik opnieuw.
Helemaal.
Gisteravond heb ik al mijn bestanden gewist.
Elke letter gebackspaced.
Al mijn boeken heb ik uitgelezen en weggegeven.
Niet verbrand natuurlijk, hoewel dat lekker symbolisch zou zijn geweest.
Mijn vrienden heb ik op de hoogte gebracht.
Al mijn favoriete plekken heb ik opgeblazen.
Dat heeft nogal wat rotzooi gemaakt.
Sorry daarvoor.
Door mijn huis heb ik een emmer sop gegooid met emmer en al.
Vandaag begin ik opnieuw.
Vandaag ga ik nieuwe foto’s maken, die laat ik uitvergroten bij de eenuurservice van de Hema.
Ik ga nieuwe vrienden maken met wat er voor handen is (dit vind ik moeilijk, want ik was erg gehecht aan mijn oude)
Stapels A4 ga ik kopen,
twintig kilo aan fruit en daarna naar de kapper.
Een abonnement op de sportschool.
Nieuwe kleren (niet uit de sale), nieuwe tijdsaanduiding, nieuw maandblad, nieuw uitzendbureau, nieuwe lach, met wat minder tand, nieuw radiostation, nieuwe waard, nieuwe strandtent, nieuwe route in de supermarkt, nieuw laken een pak, nieuw wekkerliedje.
Ik ga verse plekken zoeken in de stad met verse herinneringen, hoewel er niet veel meer over is.
Dat wordt zoeken tussen de rokende kraters, die ik daar gisteren heb achtergelaten.
Maar eerst eruit.
En heel lang douchen
Uit: Lost boys - scènes van een nieuwe generatie toneelschrijvers - Theaterboek (2012)
Ik moet eruit.
Vandaag begin ik opnieuw.
Helemaal.
Gisteravond heb ik al mijn bestanden gewist.
Elke letter gebackspaced.
Al mijn boeken heb ik uitgelezen en weggegeven.
Niet verbrand natuurlijk, hoewel dat lekker symbolisch zou zijn geweest.
Mijn vrienden heb ik op de hoogte gebracht.
Al mijn favoriete plekken heb ik opgeblazen.
Dat heeft nogal wat rotzooi gemaakt.
Sorry daarvoor.
Door mijn huis heb ik een emmer sop gegooid met emmer en al.
Vandaag begin ik opnieuw.
Vandaag ga ik nieuwe foto’s maken, die laat ik uitvergroten bij de eenuurservice van de Hema.
Ik ga nieuwe vrienden maken met wat er voor handen is (dit vind ik moeilijk, want ik was erg gehecht aan mijn oude)
Stapels A4 ga ik kopen,
twintig kilo aan fruit en daarna naar de kapper.
Een abonnement op de sportschool.
Nieuwe kleren (niet uit de sale), nieuwe tijdsaanduiding, nieuw maandblad, nieuw uitzendbureau, nieuwe lach, met wat minder tand, nieuw radiostation, nieuwe waard, nieuwe strandtent, nieuwe route in de supermarkt, nieuw laken een pak, nieuw wekkerliedje.
Ik ga verse plekken zoeken in de stad met verse herinneringen, hoewel er niet veel meer over is.
Dat wordt zoeken tussen de rokende kraters, die ik daar gisteren heb achtergelaten.
Maar eerst eruit.
En heel lang douchen
Uit: Lost boys - scènes van een nieuwe generatie toneelschrijvers - Theaterboek (2012)
Thuisland
Zoals de visser met stinkende handen
zich uitgeput neerlegt tussen haar scheve armen.
Kom maar hier.
En zoals hij daar maar niet wennen kan,
het loopt hier zo anders.
IJmuiden ebt en vloedt mij.
Zoals de visser met stinkende handen
zich uitgeput neerlegt tussen haar scheve armen.
Kom maar hier.
En zoals hij daar maar niet wennen kan,
het loopt hier zo anders.
IJmuiden ebt en vloedt mij.